Moses ter Borch
Moses ter Borch (19 juni 1645 te Zwolle - 12 juli 1667 te Harwich) was een Nederlands kunstschilder en tekenaar.
Hij was de zoon van Gerard ter Borch (I) en de jongere broer van Gerard ter Borch (II). Van zijn vader leerde hij tekenen. Hij schilderde een serie van kwalitatief hoogwaardige portretstudies, waaruit bleek dat hij een zeer getalenteerde schilder en tekenaar was die nauwelijks onderdeed voor zijn broer Gerard. Hij was een van de leermeesters van zijn zus Gesina ter Borch.
Toen hij bijna twintig jaar oud was monsterde hij aan bij de Nederlandse marine. Hij raakte op 2 juli 1667 gewond tijdens het gevecht om Fort Landguard. Mozes stierf tien dagen later aan zijn verwondingen.
Geselecteerde werken
[bewerken | brontekst bewerken]-
Zelfportret, ook bekend als portret van Jan Fabus, ca.1661,
Rijksmuseum -
Oude vrouw
1655 / 1667, Rijksmuseum -
Studie van een jongen
Metropolitan Museum of Art -
Verloren zoon en boerenerf met gevogelte, ca. 1661,
Rijksmuseum
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
- Afbeeldingen op de site van het Rijksmuseum Amsterdam
Zie de categorie Moses ter Borch van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.